خلاصه بخشنامه های زیر و دیگر بخشنامه هایی که سابق بر این در خصوص معافیت مزایای رفاهی و انگیزشی کارگران از پرداخت مالیات صادر شده است، بعد از رفت و برگشتیهای مکرر از این قرار است که معادل 11.7% (یازده ممیز 7 درصد) از حقوق کارگران میتواند به عنوان مزایای رفاهی و انگیزشی از پرداخت مالیات معاف باشد، البته از نظر مدیریت مؤسسه مالیاتی دادیس آقای علی مولایی همچنان شروط دیگری نیز باید جاری باشد تا این معافیت از جانب سازمان امور مالیاتی غیر مشمول تلقی گردد، چرا که میتواند محلی برای سوءاستفاده واقع شود، بر همین اساس پرداختی مزبور باید شروط دیگری همچون رعایت در ارائه اسناد و مدارک مثبته، عرف کارگاهی، سنوات قبل و نسبت فوق را باید شامل بشود، حال اگر به یکباره این مبلغ تحت این عنوان به پرسنل در سازمان تعلق گیرد، برآورد سازمانهای مذکور از این قرار خواهد بود که تصویب این بخشنامه صرفا مبنایی برای عدم پرداخت مالیات میباشد، پس علاوه بر رعایت نسبت 11.7% مواردی همچون عرف کارگاهی، مصوبه هیئت مدیره، ارائه مستندات لازم و روند رشد نسبت به سالهای قبل نیز باید درنظر گرفته شود.
بخشنامه 200/1403/39 تاریخ ۱۴۰۳/۰۹/۲۰
با هدف رفع ابهام از مصادیق عدم شمول مالیات حقوق موضوع مواد (۸۲) و (۸۳) قانون مالیاتهای مستقیم از جمله پرداختی ها بابت امور رفاهی و انگیزه ای (انگیزشی ناظر به محاسبه مالیات حقوق در کلیه سنوات مربوطه در چارچوب قوانین و مقررات مقتضی است موارد ذیل مورد توجه قرار گیرد
۱ بر اساس مفاد بخشنامه شماره ۲۰۰/۹۹/۵۸ مورخ ۱۳۹۹/۸/۱۴ وجوه پرداختی در موارد عدم شمول مواد (۸۲) و (۸۳) قانون مالیات های مستقیم از جمله پرداختی ها بابت امور رفاهی و انگیزه ای در حدود قانون و به نحو متعارف با ارائه اسناد و مدارک مشمول مالیات بر درآمد حقوق نمی باشد.
۲- بر اساس دادنامه شماره ۱۲۰۷ مورخ ۱۴۰۰/۱۰/۱۵ هیات محترم تخصصی مالیاتی بانکی دیوان عدالت اداری، بخشنامه فوق الذکر با استدلال مندرج در دادنامه مذکور ابطال نشده و پرداختیهای خارج از شمول مالیات حقوق از جمله پرداختی ها بابت امور رفاهی و انگیزه ای به کلیه کارکنان در حدود متعارف به شرح ذکر شده در دادنامه به رسمیت شناخته شده است.
با توجه به موارد فوق الذکر و در راستای رفع ابهام از عبارت در حدود متعارف مقرر میدارد نسبت کل پرداختی های مبتنی بر ماده (۴۰) قانون الحاق موادی به قانون تنظیم برخی از مقررات مالی دولت ۱ به کل پرداختی ها به حقوق بگیران دولت احصا شده بر اساس ارقام بودجه به عنوان مصداقی از حد متعارف سالانه ناظر بر پرداختهای موضوع ماده (۶۸) قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده (۳۶) قانون کار و سایر عناوین در کلیه رسیدگیهای مالیاتی در بخش دولتی و خصوصی برای مجموع فهرست پرداختی شناخته میشود نسبتهای فوق الذکر توسط معاونت حقوقی و فنی مالیاتی سازمان اعلام میشود.
تبصره مزایای غیر نقدی موضوع بند (۱۳) ماده (۹۱) قانون مالیاتهای مستقیم از مصادیق این بند محسوب نمی گردد.
بخشنامه د/210/87338 تاریخ ۱۴۰۳/۱۱/۲۳
با عنایت به بخشنامه شماره ۲۰۰/۱۴۰۳/۳۹ مورخ ۱۴۰۳/۰۹/۲۰ به آگاهی می رساند
در اجرای مقررات بند ۳ بخشنامه و با تأکید بر قسمت اخیر این بند مصداق نسبت مذکور در بند یادشده 117% یا 11.7% (یازده ممیز 7 درصد) اعلام می گردد.
این نسبت برای سال ۱۴۰۲ و کلیه سنوات قبل از آن ، قابل اعمال خواهد بود.
به استناد جزء (۴) بند (ث) تبصره (۱۵) قانون بودجه سال ۱۴۰۳، مفاد این بند در خصوص درآمد مشمول ماليات حاصل از عناوین برشمرده شده فوق که از مصادیق درآمد مواد (۸۲) و (۸۳) قانون مالیاتهای مستقیم نباشند نیز جاری است